|
Twierdzi Monika Górecka-Czuryłło, omawiając walkę estetyki z prozą życia. Mieszkańcy osiedli czy inwestorzy samowolnie podejmują decyzję tam, gdzie powinni wszelkie zmiany konsultować z biurami architektonicznymi, które są odpowiedzialne za projekt. Stąd na osiedlu pojawiają się nieplanowane wcześniej płoty, wygradzane są ogródki, wygaszane podświetlenie fontann, zmienia się sposób użytkowania pomieszczeń w budynkach. Wszystko podyktowane jest chęcią oszczędności w użytkowaniu.
Architekci denerwują się, ponieważ ich wizja zostaje kompletnie wypaczona i potem trudno im się przyznać do architektonicznego potworka. Nie są jednak bezradni, jak twierdzi Daniel Kopania zajmujący się prawami nieruchomości – „To tak naprawdę najbardziej chroniona grupa zawodowa. Projekt budynku jest tak chroniony jak projekt rzeźby.” Stąd zmiana jakiegokolwiek elementu nieruchomości wymaga współpracy z architektem. W praktyce jednak, z praw autorskich korzystają tylko najbardziej znane pracownie i architekci o uznanych nazwiskach. Te mniej znane biura boją się utraty ewentualnych zleceń.
Najlepszym wyjściem z sytuacji jest szczegółowe uzgadnianie projektu z inwestorem i elastyczne reagowanie na jego sugestie. Niektórzy twórcy domów i osiedli próbują nawet ustalać katalog zmian, jakie w zaprojektowanym budynku można wprowadzić.
Życie Warszawy,
<< powrót do listy artykułów
Kamila Branecka
Dyrektor ds. Sprzedaży i Najmu
|
